woensdag 25 maart 2009

Vanuit Christchurch, ons laatste verslag, want straks vertrekken we weer richting België ;-(

Hallo
We zijn vanmorgen (woensdag) in Christchurch gearriveerd.
We zagen die laatste dag in de stad eigenlijk niet echt zitten. Nu zijn we
echt ah aftellen.
We boeken een tramritje (hop on hop off door de stad) dat is niet teveel
nadenken en doen. Varen met een gondel en gondelier op de Avon door mooie
tuinen en genieten eigenlijk wel nog behoorlijk van deze rustige stad. Maar
we beslissen van toch nog buiten de stad te gaan slapen. Het schiereiland
Banks is ideaal.

We zijn onze laatste avond in NZ onderussen begonnen. We staan op e leuke
caravanpark in oude franse nederzetting op 70 km vd luchthaven v
christchurch. met naast ons een oud koppel dat zijn eerste dag in NZ is.
Ze krijgen onze overschotjes (afwas en wasprodukt, keukenrol, bier enz.) en
'wijze raad'.
Nu zitten we in het havendorpje Akaroa in e frans restaurant. Lekkere NZ
bubbels. Foi. Verse vis. Delicieux! Daarna 10 min steile weg tevoet naar
ons huisje op wielen. Het zit er bijna op maar we hebben genoten v ons
avontuur down under. Morgen inpakken en dan back to Belgium.

We missen jullie nu wel hoor. Hopelijk hebben jullie een beetje meegenoten.
Dikke kussen en tot in Belgie.
Kathy en Noel.

(Send by blackberry)

dinsdag 24 maart 2009

foto Mt Cook


meer moet dat niet zijn

Mt Cook 'Aoraki' 22/03

Zondag 22/3
We boeken nog een ‘event’ met pinguïns in Oamaru (slechts 3 zien, van ver, op 4 weken tijd, dat voldoet niet ;-)). En deze keer krijgen we de blue pinguins te zien die aan land komen. Ze zijn maar 30 cm groot (die yellow waren zeker 50 cm). Onvoorstelbaar, we zitten met 60 man, muisstil langs de weg aan het strand en de rotsen te wachten, tot de zon ondergaat en we hopen op pinguïns…
Deze keer gaat de tijd heeeeeel langzaam, maar dan plots zien we beweging in de golven, de eerste 7 laten zich door de golven op het stand ’duwen/gooien’ en huppelen en waggelen daarna verder over de rotsen, over het weggetje, richting hun broedplaats. We zien er zeker 37 passeren tijdens dat uurtje pinguïnspotting. Wij vinden dat heeeeel veeeeel, van heeeel kort bij. Volgens de lokalen zijn het er meestal veel meer, zeker 100 per avond, maar de periode van het jaar speelt een rol blijkbaar.

We rijden al richting Mount Cook en overnachten onderweg op een openbare parking in een dorpje waarvan we de naam alweer vergeten zijn.. (klein, maar ideaal om te stoppen; dan komen we morgen op een goed moment aan op Mount Cook). De wekker staat op 8 uur. Maar tegen dan zijn we al lang wakker, het is hier koud. Brrrr, Tegen het vriezen aan,… en dan is een campervan maar frisjes.. We worden wakker van de koude en streken al snel de verwarming aan.. Oef, dat helpt, en onze warme douche doet ook wonderen..

Vroeg op weg naar Mnt . Cook, En ondertussen is de mist opgetrokken, en zien we weer een stralende blauwe hemel. Zalig, (wie beweerde er weer dat het op het Zuiderieland niet zo een goed weer is? We zijn alvast blij at dit nu niet het geval is. ;-).
Btw, we hebben ons reisschema aangepast, omwille van tijdgebrek zijn we niet naar Invercargill/bluff en steward eiland geweest.. Daarvoor hebben we 2 dagen tekort… We moesten kiezen, en Mount Cook genoot onze voorkeur.. Misschien moeten we daarvoor later als we gepensioneerd zijn, nog eens terugkomen ;-)
We hebben wel de beruchte Bluff oesters gegeten (in Queentown)). Hmmm, veel vleziger, voller en minder ziltig dan de onze, en idd een delicatesse..en ook wel behoorlijk duur, maar echt wel heel lekker.

maandag 23/3
Nog maar 4 dagen te gaan, help, we willen hier blijven ;-)
Vandaag hebben we een wandeltocht gepland, richting de gletsjermeren van Mount Cook. Voorzien op alle weer en met al onze spullen in de rugzak (regenjas, water, chocolade, trui en zonnecreme factor 30) vertrekken we met ons plannetje in de hand.. 2 uur zijn we onder weg… hadden we toch maar onze wandelschoenen aangedaan… dat zou iets gemakkelijker geweest zijn. Maar we maken ons er niet druk in.. Het is alweer zo mooi, we passeren 2 hangbruggen, hebben nog steeds stralende zon, (btw factor 30 volstaat hier zelfs niet) en zien de gletsjermeren, met nog ijsschotsen op onze tussenstop.. In de zon, op een warme rots rusten we even uit, genieten we van de omgeving, zin we hoe de geltsjer in het meer verdwijnt, en dromen we even weg..
Op 1,5 uur (bergaf gaat iets sneller) staan we weer aan onze campervan… genoeg voor vandaag, een slaapplaats zoeken, nog wat kilometers wreten, (zitten nu al over de 4700 km maar daar merken we eigenlijk niets van). Morgen gaan we relaxen…

Mt Cook ofte 'Aoraki', hij die door de wolken breekt

Dinsdag 24 maart aan lake Tekapo
High guys,
How are you, everything ok?
Vandaag NIETS gedaan, we zijn van de gloednieuwe lokale Spa gaan genieten, 3 warm zwembaden, (rond de 40°).. Zon, zicht op het meer, sauna, turks stoombad…..
We zouden eigenlijk vanavond naar Christchurch moeten rijden… dan hebben we nog een ganse woensdag om deze stad te verkennen…
Donderdagvoormiddag is het inpakken, camper inleveren, en naar de luchthaven om te vertrekken richting België.
Maar we hebben geen zin om de stad te verkennen, we willen eigenlijk nog genieten van het platteland, de zon, de leemte, de onherbergzame eindeloze vlaktes die we gewisseld hebben voor de bergen…
Omdat het te koud wordt ‘s nachts, moeten we nu telkens wel overnachten op een camping, dan kunnen we inpluggen, en ons badkamerblazertje opzetten… want zo een blikken huisje op 4 wielen is niet geïsoleerd en koelt rap af.
Vannacht stralen we allebei zelf warmte af; de zon heeft ons een beetje verrast aan het meer, en we hebben de aftersun al goed kunnen gebruiken.. Maar we blijven gloeien.. ;-)

btw we zijn blij met jullie reacties en genieten jullie een klein beetje mee

mouraki boulders




beestjes

de baby zeehondjes op 10 m

de unieke yellow eyed pinguin

dunedin - moeraki

Tappen in de speights brewery


Larnach castle

Dunedin 21/03

Zaterdag 21/03 Dunedin.

Op de middag komen we aan in Dunedin, de 4de grootste stad van NZ. We bezoeken er een oude villa (Olveston house). 19de eeuwse Engelse glorie. Zo kom je er niet veel tegen hier. Zilver, koper, porselein, antiek, ‘steinway-‘vleugel van toen, perfect gestemd met prachtige klank (ma, zo’n huis, daar zou jij je direct thuis gevoeld hebben, ;-)). Ook zeer ingenieus voor die tijd, met centrale verwarming, elektriciteit, stomend water,….).

Daarna zijn we de Speights Brewery gaan bezoeken (dit was meer pa zijn stijl ;-)).
Ondertussen staat ons mobiel huisje weer op een camping (ook hier mag je niet vrij kamperen), en zitten wij in restaurant 1908 (500 m verder, en vermoedelijk ook écht van 1908), op de Otago Peninsula. Dat is het schiereilandje aan Dunedin. Veel rustiger en van hieruit kunnen we morgen de pinguïn kolonie gaan bezoeken. Er zijn in NZ naar het schijnt heel veel pinguïns,… maar wij zijn er nog maar 1 (verdwaalde) tegen gekomen, toen we gingen duiken. Fingers crossed!
Tot morgen!

Zondag 22/03
Het is koud en vochtig (dat zijn we hier niet gewoon hihi) . We gaan met een 8-wheel voertuig op zoek naar zeehonden en yellow eyed pinguins op het Otago schiereiland.
De voertuigen rijden overal door tot aan de zeehonden en hun schattige jongen. We blijven stil staan en de jongen naderen ons tot op 2 meter, even nieuwsgierig als wij.
Daarna spotten we twee yellow eyed pinguins, maar wel van heel ver. Ze zijn zeer zeldzaam naar het schijnt. We zien ze alleen door de verrekijker, en noel vraag zich af of het er wel echte zijn.. Volgens hem staan ze daar voor de toeristen. Maar de gids is zo enthousiast, dat het volgens mij wel echte moeten zijn..
Op naar het enige kasteel van NZ, Larnach castle. Eén van de kiwi top 100 to see..
Net zoals Olveston house, veel antiek.
Hier zijn ze dat niet gewoon zulke kastelen en zijn het toeristische attracties. Het is leuk om er rond te lopen, en het kasteel ook eens van binnen te zien, (tot voor een half jaar nog bewoond), maar wij hebben er mooiere in Europa. (zelfs dat van thuis naast, in Ordingen is veel mooier!!!) Het is wel grappig om te zien en te horen hoe andere toeristen er op kicken (voor de NZ’ers die er nog nooit eentje zag bv.

We lopen Trevor en Di (ana) van Adelaide (Australië) hier weer tegen het lijf. Een leuk koppel dat we al voor de derde keer terugzien. We lunchen samen en beloven (opnieuw) dat we hen zeker gaan bezoeken als we naar Australië gaan.

We verlaten Dunedin op weg naar Mt Cook via Oamaru, onderweg stopppen we bij de Mouraki boulders. Grote ronde keien op het strand, niet te verklaren, wel mooi. En hier stop je gewoon aan het strand, je loopt er naartoe, en je hoeft niets te betalen Bij ons zouden ze er al zeker inkom en parkinggeld voor gevraagd hebben. ;-)