Zondag 22/3
We boeken nog een ‘event’ met pinguïns in Oamaru (slechts 3 zien, van ver, op 4 weken tijd, dat voldoet niet ;-)). En deze keer krijgen we de blue pinguins te zien die aan land komen. Ze zijn maar 30 cm groot (die yellow waren zeker 50 cm). Onvoorstelbaar, we zitten met 60 man, muisstil langs de weg aan het strand en de rotsen te wachten, tot de zon ondergaat en we hopen op pinguïns…
Deze keer gaat de tijd heeeeeel langzaam, maar dan plots zien we beweging in de golven, de eerste 7 laten zich door de golven op het stand ’duwen/gooien’ en huppelen en waggelen daarna verder over de rotsen, over het weggetje, richting hun broedplaats. We zien er zeker 37 passeren tijdens dat uurtje pinguïnspotting. Wij vinden dat heeeeel veeeeel, van heeeel kort bij. Volgens de lokalen zijn het er meestal veel meer, zeker 100 per avond, maar de periode van het jaar speelt een rol blijkbaar.
We rijden al richting Mount Cook en overnachten onderweg op een openbare parking in een dorpje waarvan we de naam alweer vergeten zijn.. (klein, maar ideaal om te stoppen; dan komen we morgen op een goed moment aan op Mount Cook). De wekker staat op 8 uur. Maar tegen dan zijn we al lang wakker, het is hier koud. Brrrr, Tegen het vriezen aan,… en dan is een campervan maar frisjes.. We worden wakker van de koude en streken al snel de verwarming aan.. Oef, dat helpt, en onze warme douche doet ook wonderen..
Vroeg op weg naar Mnt . Cook, En ondertussen is de mist opgetrokken, en zien we weer een stralende blauwe hemel. Zalig, (wie beweerde er weer dat het op het Zuiderieland niet zo een goed weer is? We zijn alvast blij at dit nu niet het geval is. ;-).
Btw, we hebben ons reisschema aangepast, omwille van tijdgebrek zijn we niet naar Invercargill/bluff en steward eiland geweest.. Daarvoor hebben we 2 dagen tekort… We moesten kiezen, en Mount Cook genoot onze voorkeur.. Misschien moeten we daarvoor later als we gepensioneerd zijn, nog eens terugkomen ;-)
We hebben wel de beruchte Bluff oesters gegeten (in Queentown)). Hmmm, veel vleziger, voller en minder ziltig dan de onze, en idd een delicatesse..en ook wel behoorlijk duur, maar echt wel heel lekker.
maandag 23/3
Nog maar 4 dagen te gaan, help, we willen hier blijven ;-)
Vandaag hebben we een wandeltocht gepland, richting de gletsjermeren van Mount Cook. Voorzien op alle weer en met al onze spullen in de rugzak (regenjas, water, chocolade, trui en zonnecreme factor 30) vertrekken we met ons plannetje in de hand.. 2 uur zijn we onder weg… hadden we toch maar onze wandelschoenen aangedaan… dat zou iets gemakkelijker geweest zijn. Maar we maken ons er niet druk in.. Het is alweer zo mooi, we passeren 2 hangbruggen, hebben nog steeds stralende zon, (btw factor 30 volstaat hier zelfs niet) en zien de gletsjermeren, met nog ijsschotsen op onze tussenstop.. In de zon, op een warme rots rusten we even uit, genieten we van de omgeving, zin we hoe de geltsjer in het meer verdwijnt, en dromen we even weg..
Op 1,5 uur (bergaf gaat iets sneller) staan we weer aan onze campervan… genoeg voor vandaag, een slaapplaats zoeken, nog wat kilometers wreten, (zitten nu al over de 4700 km maar daar merken we eigenlijk niets van). Morgen gaan we relaxen…
Mt Cook ofte 'Aoraki', hij die door de wolken breekt
Dinsdag 24 maart aan lake Tekapo
High guys,
How are you, everything ok?
Vandaag NIETS gedaan, we zijn van de gloednieuwe lokale Spa gaan genieten, 3 warm zwembaden, (rond de 40°).. Zon, zicht op het meer, sauna, turks stoombad…..
We zouden eigenlijk vanavond naar Christchurch moeten rijden… dan hebben we nog een ganse woensdag om deze stad te verkennen…
Donderdagvoormiddag is het inpakken, camper inleveren, en naar de luchthaven om te vertrekken richting België.
Maar we hebben geen zin om de stad te verkennen, we willen eigenlijk nog genieten van het platteland, de zon, de leemte, de onherbergzame eindeloze vlaktes die we gewisseld hebben voor de bergen…
Omdat het te koud wordt ‘s nachts, moeten we nu telkens wel overnachten op een camping, dan kunnen we inpluggen, en ons badkamerblazertje opzetten… want zo een blikken huisje op 4 wielen is niet geïsoleerd en koelt rap af.
Vannacht stralen we allebei zelf warmte af; de zon heeft ons een beetje verrast aan het meer, en we hebben de aftersun al goed kunnen gebruiken.. Maar we blijven gloeien.. ;-)
btw we zijn blij met jullie reacties en genieten jullie een klein beetje mee